zaterdag 27 mei 2017

Rammstein


De eerste keer dat ik Rammstein zag was op Pinkpop in 1997. Veel van het vuurwerkspektakel ging daar verloren vanwege het redelijk vroege tijdstip waarop de band speelde. De tweede keer dat ik de band zag was in de HMH in 2001. En nu zestien jaar later was het een genoeglijk weerzien. Bij het vorderen van de setlist viel me steeds meer op hoezeer Rammstein een rol heeft gespeeld in verscheidene facetten van mijn leven. “Mein Herz brennt” was de soundtrack van mijn huwelijk, “Feuer frei!” was de soundtrack van de film waar Yelena haar naam aan dankt. “Ich will” was het eerste lied dat ik hoorde toen ik na aankomst in Moskou de TV aanzette op mijn hotelkamer.

Toen eind vorig jaar bekend werd dat Rammstein in de buurt zou spelen, hoefde ik niet lang na te denken of ik zou gaan. Al waren de tickets behoorlijk aan de prijs (omgerekend een euro of 90), ik moest en zou ze zien. En zo toog ik afgelopen donderdag met mijn vriendinnetje naar Horsens om mij te laven aan de musica teutonica. Wat mij verbaasde was het aantal oude nummers dat de band speelde. Ik rekende op een setlist die gedomineerd zou worden door de albums van na Mutter. Dus Reise, reise, Rosenrot en Liebe ist fur alle da. Maar nee, de nadruk lag op Mutter, met enkele nummers van Sehnsucht en Herzeleid, aangevuld met enkele nummers van de latere albums. Dit was de setlist:

Ramm 4
Reise, reise (Reise, reise)
Hallelujah (Mutter)
Zerstoren (Rosenrot)
Keine Lust (Reise, reise)
Feuer frei! (Mutter)
Seeman (Herzeleid)
Ich tu dir Weh (Liebe ist fur alle da)
Du riechst so gut (Herzeleid)
Mein Herz brennt (Mutter)
Links 2-3-4 (Mutter)
Ich will (Mutter)
Du hast (Sehnsucht)
Stripped (Sehnsucht)
Sonne (Mutter)
Amerika (Reise, reise)
Engel (Sehnsucht)

De show was alles wat je van Rammstein mocht verwachten. Overdadig, strak gespeeld en warm. Ik had het geluk in de directe nabijheid te staan van een aantal vlammenwerpers die gebruikt werden bij Feuer frei! en Sonne. Want een Rammstein concert is niet compleet zonder de hitte van het rijkelijk gebruikte vuur. Ook geen gebrek aan theater. Till Lindemann in steeds wisselende kostuums, met make-up en mimiek die mij doet denken aan die van de geluidloze films uit de jaren twintig, en natuurlijk toetsenist Lorenz in zijn altijd eigenaardige rol van underdog.

En nee, Rammstein is muzikaal niet de beste band ter wereld. Ook is het niet de origineelste band. Maar het concert stond als een huis, zang en muziek waren strak en het vuurwerk spectaculair. Rammstein zoals Rammstein hoort te zijn. Genieten dus en je laten meevoeren op een onstuitbare tsunami van Duitsheid. Hoewel ik het erg jammer dat de agressiviteit en macaberheid van de eerste twee albums plaats heeft gemaakt voor een toenemende weemoedigheid in de liederen van Rammstein. Iets waar de Duitse taal overigens zeer geschikt voor is. Maar of het nou iets typisch Duits is, of dat de bandleden ook alweer 23 jaar ouder zijn sinds ze begonnen, dat durf ik niet te zeggen.

Helaas kwam ik ook het nog steeds bij sommige bestaande vooroordeel tegen dat de Duitse taal, aanwezige meebrullende massa’s en geheven armen alleen maar vergeleken kan worden met rechtse politiek. Zoals een andere recensent opmerkte dat de meebrullende massa bij het spelen van Links 2-3-4 toch eigenlijk wel erg deed denken aan de jaren dertig en dat het geschreeuwde “HEY” zonder meer uitgewisseld kon worden door “HEIL”. En dat nota bene bij een nummer waarin de band zijn linkse oriĆ«ntatie bezingt….

Overigens waren het niet alleen de vlammen van Rammstein die voor een bepaalde mate van oververhitting zorgden. De stralende zon en rijkelijk vloeiend gerstenat zorgden er voor dat ik getuige en geweest van drie vechtpartijen. En dat was toch iets nieuws voor me. Ik ben vaker naar concerten en festivals geweest, maar vechtpartijen heb ik nooit meegemaakt. Misschien dat het toch een beetje samenhangt met wat voor publiek er is.

Maar ondanks dat, was het een genoegen om voor het eerst sinds 2011 weer naar een groots en meeslepend concert geweest te zijn. In juni komt Roger Water met een nieuw album, het zou leuk zijn als hij ook in de buurt komt te spelen. Eind dit jaar speelt Marilyn Manson in Denemarken, maar daar heb ik de kinderen. En omdat mijn ex ook erg graag naar Rammstein had gewild, krijgt zij het genoegen hem te zien en horen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten